کاشی از گونه محصولات سفالین و سرامیکی است که در تقسیم های مختلف ساختمان، مثل حمام، آبخانه و طباخ خانه کاربرد دارد. کلمه کاشی از اسم شهر کاشان اقتباس شده که از آغاز دوران اسلامی به عنوان مرکز صنعت سفال سازی مطرح بوده است.
کاشی حائز گونه ها و گونه های متفاوتی است. استفاده شركت توليدی كاشي تكسرام یا عدم به کارگیری لعاب، مهم ترین عامل تمایز گونه ها کاشی به آمار می آید. میزان تخلخل کاشی نیز در درجه دوم اهمیت پیمان دارد. رنگ در کاشی های لعاب خورده می تواند در بافت کاشی وارد شده باشد. این رنگ می تواند رنگ طبیعی خاک رس، یا رنگدانه ای باشد که پیش از پخت کاشی به رس اضافه شده باشد. در بعضی موارد در کاشی های لعاب خورده، رنگ (معمولا مخلوطی ازسیلیکات سرب و رنگدانه ها) بعد از پخت بدنه بر لعاب سطح اعمال می شود. سپس کاشی را جهت ممزوج نمودن لعاب با بدنه، مجددا در کوره پخت قرار می دهند. کاشی های لعاب خورده حائز رنگ ها، طرح ها و بافت های سطحی متنوع تری در سنجش با گونه بدون لعاب هستند.
تفاوت کاشی و سرامیک
یک تکه کاشی از دو قسمت برپایی می شود :
۱- تکه سفالی که سرنوشت اصلی و استخوانبندی کاشی را ساختن میدهد.
۲- لعاب روی آن که مادهای است شیشهای و سرنوشت رویی آن را ساختن میدهد.
حال به کاشی ای که لعاب روی آن از جنس سرامیک باشد، کاشی سرامیکی یا سرامیک (در بازار) گفته می شود. به مواد غیرآلی غیرمعدنی جامد اصطلاحا سرامیک گفته می شود.